آشنا پنداری یا دژاوو نامی است که برای دیدن صحنه‌های تکراری بر روی آن گذاشته اند اما سوال اصلی اینجاست که چگونه این اتفاق بروز می دهد؟

 آشنا پنداری یا دژاوو نامی است که برای دیدن صحنه‌های تکراری بر روی آن گذاشته اند.

عجیب است، زمانی که برای شما یک اتفاقی رخ می‌دهد و شما حس می‌کنید که مدت‌ها قبل نیز این صحنه را دیده اید و در چنین شرایطی قرار گرفته اید و این فکر به ذهن شما می‌آید که من این صحنه را کجا دیدم یا این اتفاق را کجا تجربه کرده ام، چه زمانی این اتفاق رخ داده است؟

سوال گیج کننده‌ای است، هر چقدر به ذهن خود فشار می‌آورید به نتیجه‌ای نمی‌رسید و در نهایت بطور کلی مسئله را رها می‌کنید تا اینکه ممکن است دوباره در چنین شرایطی قرار بگیرید و روز از نو و روزی از نو!

نگران نباشید!، تنها شما نیستید که به این درد دچارید و معمولا ۷۰ درصد مردم دنیا تجربه‌ای مشابه شما دارند بطوری که حتی ذهن برخی دانشمندان و محققان را هم درگیر کرده و آن‌ها هم بدنبال چرایی این موضوع هستند.

ما نیز بطور خلاصه و جامع قصد داریم این موضوع را بررسی کنیم و به معرفی انواع مختلف دژاوو بپردازیم، پس با ما همراه باشید.

 

آشناپنداری (دژاوو) چیست؟

دژاوو (deja vu) یـک واژه فـرانـسوی به معنی “از پیش دیده شـده” است.

دژاوو عبارت است از: احساسی که گویی شـمـا صحنه، فرد و یا شیئی را قبلا دیده و تجربه کرده اید، در حـالی کـه بـرای نخـستـین بـار اسـت کـه بـا آن مـواجــه می‌شوید.

ایـن احســاس آشنایی عجیب و غریب معمولاً با بهـت و تـرس نیز همراه است. وجه تمایز آن با پیش آگاهی (precognition) آنست که دژاوو درحین واقعه تجربه می گردد و نـه پیـش از آن. ۷۰ درصد افراد جهان حداقل یکبار در طول زنـدگی خـود چنین پدیده‌ای را تجربه کرده اند.

بیش از ۴۰ نظـریه در رابـطـه بـا عـلت پـیدایش این پدیده مطرح گردیده اســت. حـالت دژاوو معمولاً بـــین ۱۰ تا ۳۰ ثانیه بطول می‌انجامد. اصطلاح دژاوو برای نخستین بار توسط امیل بویراک در سال ۱۸۷۶ میلادی مطرح گردید.

این احساس که رویدادی که اکنون برای شما رخ داده است، عینا تکرار واقعه‌ای است که قبلا برای شما رخ داده است، را برخی از ما تجربه کرده‌ایم.

هنوز برای بروز این حالت را که “آشناپنداری” یا دژاوو (Déjà vu) می‌گویند، توضیح قطعی علمی پیدا نشده است.

برخی از دانشمندان می‌گویند که دژاوو ناشی از واکنش‌های عاطفی به وقایع مشابه است؛ برخی دیگر خاطر نشان می‌کنند که مدار‌های کوتاهی در مغز ایجاد می‌شود که رویدادی را در کسری از ثانیه زودتر از وارد شدن آن به خودآگاهی فرد؛ به حافظه او می‌فرستند و در نتیجه فرد احساس می‌کند که این واقعه قبلا برای او رخ داده است.

ماهیت گذرای دژاوو بررسی آن را مشکل می‌کند.

البته برخی افراد دچار شکل مزمن دژاوو هستند، و یک بررسی در کلینیک حافظه در دانشگاه لیدز در انگلیس بر روی این افراد در حال انجام است.

کریس مولن که سرپرست این تحقیق است، شرح حال موردی را بیان می‌کند که نشان می‌دهد که چگونه دژاوو ممکن است به خاطراتی مربوط باشد که در مغز در هم آمیخته می‌شوند: هنگامی که همسر این بیمار از او پرسید در برنامه تلویزیونی که او ادعا می‌کرد عینا قبلا دیده است، چه اتقاقاتی رخ می‌دهد؟ او پاسخ داد: من چه می‌دانم؟ من مشکل حافظه دارم!

چند نوع دژاوو داریم؟!
دژاوو به دو دسته تقسیم بندی می گردد:

۱- دژاوو تداعی گر:

در افراد سالم روی می دهد. این حالت هنگامی که شما چیزی را می‌بینید، می‌شنوید و یا می‌بویید، احساسی را در شما پدید می‌آورد، که در آن چیز‌هایی که پیشتر دیده اید، شنیده و یا بوییده اید را برایتان تداعی می کند.

این نوع دژاوو یک تجربه مبتنی بر حافظه است و مراکز حافظه در مغز مسئول پیدایش آن میباشند.

 

۲-دژاوو بیولوژیکی:

در افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی روی می دهد. این بیماران معمولاً درست پیش از تجربه تشنج، دژاوو را تجربه می کنند. این نوع دژاوو با نوع قبل بطور واضح و بارزی متفاوت است. فردی که دژاوو بیولوژیکی را تجربه می کند، به واقع باور دارد که این شرایط را عیناً در گذشته تجربه کرده است، و نه یک احساس لحظه‌ای که فوراً ناپدید می شود.

لازم است به چند نکته توجه کنید:

دژاوو در اختلالات روانی نظیر اضطراب، افسردگی، اختلالات گسستگی و اسکیزوفرنیا نیز مشاهده می‌گردد.

رده سنی بین ۱۵ تا ۲۵ سال بیش از سایر گروه‌های سنی دژاوو را تجربه می کنند. تجربه دژاوو با افزایش سن کاهش می‌یابد.

پدیده دژاوو بیشتر توسط افرادی که بیشتر سفر می کنند، متمول بوده، از تحصیلات بالاتری برخوردارند، قوه تخیل فعال تری دارند، قادر به یاد آوری رویا‌های خود هستند و روشنفکرتر هستند تجربه می گردد.

برخی پژوهشگران اعتقاد دارند دژاوو بیشتر در زمان‌هایی که فرد مضطرب و دارای استرس است بیشتر تجربه می گردد. برخی نیز عکس این فرضیه را قبول دارند. یعنی هر چه فرد آرام‌تر و آسوده خاطر‌تر باشد، احتمال اینکه دژاوو را تجربه کند بیشتر است.

نظریه‌های پیشتاز:

۱-توجه تقسیم شده (divided attention):

این نظریه که به نظریه تلفن همراه نیز شهرت دارد، هنگامی که ما حواسمان به چیزی منحرف می گردد (صحبت با تلفن همراه)، باز بطور نیمه خودآگاه (زیر آستانه ای) وقایع پیرامون خود را به حافظه می‌سپاریم، اما ممکن است آن‌ها را بطور آگاهانه در حافظه خود ثبت نکنیم. سپس وقتی که ما فرصت می‌یابیم به عملی که در حال انجامش می باشیم تمرکز یابیم (رانندگی)، پیرامون ما آشنا بنظر خواهند رسید.

برای مثال وقتی که شما برای نخستین بار وارد منزلی می شوید، توجه شما بیشتر به صاحبخانه معطوف است، اما مغز شما در این حین خانه را از حیث دیداری، شنیداری و یا بویایی مورد پردازش قرار می دهد؛ و شما وقتی که به خانه نظر می‌افکنید، چنین می پندارید که قبلا آن جا بوده اید.

تجربه اولیه یا بطور کامل مورد توجه قرار نگرفته و یا بدرستی و با جزئیات در حافظه رمز گذاری نشده است؛ بنابراین شرایط فعلی آغازگر یادآوری اجزاء از گذشته می‌شود. فرد از آنجایی که دقت کافی نکرده، عمده تجربه اولیه را فراموش کرده است. تجربه اولیه ممکن است چند ثانیه تا چند دقیقه قبل از حالت دژاوو روی داده باشد.

نکته:ذهن ناخودآگاه اندکی سریعتر از ذهن خودآگاه ما شرایط پیرامون ما را پردازش و ادراک می کند.

۲-نظریه هولوگرام (hologram theory):

خاطرات همچون هولوگرام می باشند، یعنی شما می توانید کل تصویر ۳ بعدی را توسط هر کدام از اجزاء کل بازآفرینی کنید. هر چه آن اجزاء کوچکتر باشند، تصویر نهایی مبهم‌تر خواهد بود. دژاوو هنگامی رخ می دهد که برخی از جزئیات موجود در محیطی که ما در آن حضور داریم (صحنه، بو، صدا) مشابه برخی بقایای خاطره ما از گذشته است، که مغز ما صحنه کامل را از روی اجزاء (موجود فعلی) بازآفرینی کرده است.

۳-پردازش دوگانه (dual proccesing):

پردازش دوگانه و یا تاخیر دیداری مبتنی است بر اینکه چگونه مغز اطلاعات جدید را پردازش کرده و خاطرات کوتاه مدت و بلند مدت را ذخیره میکند. به باور برخی دانشمندان پاسخ به تاخیر افتاده نورولوژیکی علت دژاوو است. از آنجایی که اطلاعات به مرکز پردازش مغز از طریق بیش از یک مسیر وارد میگردد، امکان دارد که گاه آن تلفیق و ترکیب اطلاعات با یکدیگر همزمانی نداشته باشند.

لوب گیجگاهی چپ مغز مسئول طبقه بندی اطلاعات ورودی میباشد. لوب گیجگاهی اطلاعات را دو مرتبه، با یک تاخیر چند میلی ثانیه‌ای بین ارسال دو پیام دریافت میکند. یک بار مستقیما و یک بار دیگر از راه انحرافی از نیمکره راست مغز. چنانچه تاخیر ارسال پیام دوم اندکی بیشتر از معمول طول بکشد، مغز ممکن است اطلاعات را به غلط زمانبندی کرده و به عنوان یک حافظه پیشین ثبت کند، که در این صورت حس ناگهانی آشنایی به انسان دست میدهد.

 

– مسیر سیگنال‌های دو چشم به سمت مغز از حیث طول اندکی متفاوت است. مغز اطلاعات را از یک چشم دریافت کرده و فوراً در حافظه ثبت میکند. لحظه‌ای بعد سیگنال از چشم دوم به مغز میرسد. سپس مغز فوراً در می‌یابد که اطلاعات دریافتی آشنا است، دقیقا مشابه آنچه در حافظه موجود است. هرگاه اختلاف ورود اطلاعات دو چشم بیش از ۰٫۰۲۵ ثانیه بطول انجامد، ممکن است مغز دو تصویر را یک تصویر واحد تفسیر نکرده و حالت دژاوو به انسان دست دهد.

– انسان در واقع دو روش پردازش اطلاعات دیداری مجزا در مغز خود دارد. یک مسیر ساقه مغز که در مراحل اولیه تکامل، مغز برای پردازش اطلاعات دیداری از آن استفاده میکرده است؛ و مسیر جدید تالاموس که انسان امروزی از آن استفاده میکند، چراکه کارامدی و سرعت عمل آن بیشتراست. سرعت پردازش اطلاعات دیداری در مرکز تالاموس ۰٫۰۲۵ ثانیه سریعتر از مرکز ساقه مغز است. برخی افراد که کماکان مسیر قدیمی ساقه مغزشان فعال است، مغز دو تصویر مجزا از یک صحنه دریافت میکند که دژاوو را پدید می‌آورد.

۴- منابع دیگر خاطرات:

ما دارای خاطرات ذخیره شده فراوانی از جوانب گوناگون زندگی خود هستیم. نه تنها از تجارب شخصی خودمان بلکه از تجارب دیگران، فیلم‌های سینمایی، تصاویر و کتاب‌های که مطالعه شان کرده ایم. ما ممکن است خاطرات محکمی از چیز‌هایی که دیده و یا خوانده ایم در حافظه مان داشته باشیم، بدون اینکه آن‌ها را شخصاً تجربه کرده باشیم. به مرور زمان این خاطرات ممکن است به ذهن ما رانده شوند. وقتی ما چیزی را می‌بینیم و تجربه می‌کنیم که بسیار شبیه یکی از همین خاطرات است به ما احساس دژاوو دست میدهد.

۵-رویاها:

عقیده بر آنست که رویا‌ها مستقیماً بدون ورود به حافظه کوتاه مدت در حافظه بلند مدت ثبت میشوند. دژاوو ممکن است خاطره یک رویای فراموش شده با عناصر یکسان در تجربه فعلی در بیداری باشد.

۶-عقیده زیگموند فروید:

دژاوو هنگامی روی میدهد که فرد خودبخود یک خیالپردازی ناخوداگاه را به خاطر می‌آورد. از آنجایی که (آن خیالپردازی) ناخودآگاه است مضمون و محتوای خیالپردازی از سطح آگاهی بلوکه شده است. اما حس آشنایی (به خودآگاه) نشت میکند و تجربه دژاوو را پدید می‌آورد.

 

۷-اختلال در فراِیند حافظه علت ایجاد دژاوو می باشد:

انواع دژاوو :

deja vecu =از پیش تجربه شده

deja senti=از پیش حس شده

deja visite=از پیش بازدید شده

deja voulu=از پیش آرزو شده

deja entendu=از پیش شنیده شده

deja eprouvre=از پیش تجربه شده

deja fait=از پیش انجام شده

deja pense=از پیش اندیشیده شده

deja su=از پیش دانسته شده

deja dit=از پیش بیان شده (مضمون)

deja lu=از پیش خوانده شده

deja reve=از پیش در رویا دیده شده

deja parle=از پیش بیان شده (عین واژه ها)

deja recontre=از پیش ملاقات شده

نکته:

جامائس وو (جومس وو) jamais vu: به معنی”هرگز دیده نشده” حالت عکس دژاوو می باشد. هرگونه وضعیت و صحنه آشنا که برای ناظر ناآشنا بنظر رسد. فرد در یک لحظه یک شخص، واژه و یا مکان آشنا را نمی تواند تشخیص بدهد، و تصور می کند تا به حال با آن روبرو نشده است. مثلاً وقتی با دوست خود در حال صحبت کردن می باشید، ناگهان تصور می کنید با یک فرد غریبه در حال گفتگو هستید.

پرسک وو (presque vu): به معنی”تقریبا دیده شده” می باشد. به حالتی اطلاق می گردد که اطلاعات آشنا بوده اما دسترسی به آن‌ها امکان پذیر نیست. اصطلاح “نوک زبان بودن” می باشد.